حركه دوم بنام "ܦܬܵܚܵܐ" با علامت " ܲ " و صداي " َ يا آ " مي باشد.
با اين تفاوت از ܙܩܵܦܵܐ كه بعد از اين حركه حتما بايستي يك و فقط يك حرف ساكن باشد.
مي توان كوتاه بودن كشيدگي صداي بالاي آن را نيز وجه نمايز با ܙܩܵܦܵܐ لحاظ نمود.
ميتوان انواع بخشها با حركه ܲ را به شكل زير مثال زد.
بخش يك حرفي: ܒܲ قابل تلفظ نخواهد بود. همانطور كه گفته شد بعد از اين حركه حتما بايستي يك و فقط يك حرف ساكن باشد.
بخش دو حرفي: ܒܲܪ
بَر يا بار با صداي كوتاه تر نسبت به زقَپَه .
بخش دو حرفي ܒܪܲ قابل تلفظ نخواهد بود.
بخش سه حرفي ܒܲܪܓ قابل تلفظ نخواهد بود.
بخش سه حرفي ܒܪܲܓ برَگ يا براگ با صداي كوتاه تر نسبت به زقَپَه.
بخش چهار حرفي ܫܩܲܠܬ قابل تلفظ نخواهد بود.
نكته: هيچ يك از بخش هايي كه مثال زده شد معني دار نبوده لذا فقط براي درك بهتر حركت دادن به صداي بخش ها از اين مثال ها استفاده شد.
پس ميتوان نتيجه گرفت بخشهاي غير قابل تلفظ با ܲ را با ܵ مي نويسيم.
پس هرگز بخش اخر كلمه اي بصداي ܲ پايان نمي يابد.
گاهي اگر بعد از ܲ حرف ܝ ساكن قرار گيرد باهم به صداي ِتبديل مي شوند.
يعني ܲ + ܝ = ي
مثال:
ܒܲܝܬܵܐ با تلفظ بِتَه به معناي خانه
ܛܲܝܪܵܐ با تلفظ طِرا به معناي پرنده
بسيار مهم: در اسامي اگر در هنگام بخش كردن بخش اول، دو حرفي و حرف اول صداي اَ يا آ داشته باشد آن را با ܲ مي نويسيم.
مثال:
ܐܲܩܠܵܐ با تلفظ اَقلَه به معناي پا
ܡܲܠܟܵܐ باتلفظ مَلكَه به معناي پادشاه
ܒܲܝܬܵܐ با تلفظ بِتَه به معناي خانه
ܫܲܒܬܵܐ با تلفظ شَبتَه به معناي شنبه
نكته: اسامي زير از اين قاعده مستثنا هستند.
ܕܵܪܬܵܐ با تلفظ دَرتَه به معناي حياط
ܟܵܠܬܵܐ با تلفظ كَلتَه به معناي عروس
ܣܵܒܼܬܵܐ با تلفظ سوتَه به معناي پيرزن
ܫܵܒܬܵܐ با تلفظ شَبتَه به معناي هفته
بسيار مهم: چنانچه حرف بعد از ܲ حركه داشته باشد، آنرا مشدد خوانده و در هجي كردن به دو حرف ساكن و حركه دار تجزيه مي شود.
ܣܲܡܵܐ ܣܲܡ ܡܵܐ
با تلفظ سَم مَه به معناي سَم