ابتدايي ترين نگارش بر روي لوح، ضبطِ طريقهء تقسيم بندي آبجو را در اوايل تاريخ كتابت (٣١٠٠-٣٠٠٠ ق.م ) نشان مي دهد. اين لوحهء رسي، متعلق به دورهء پيش از تاريخ مي باشد كه از جنوب عراق بدست آمده است و در حال حاضر در موزهء بريتانيا نگهداري مي شود. نماد آبجو در اين لوح يك كوزهء ايستاده با پايهء نوك تيز مي باشد كه سه بار در لوح تكرار شده است.
آبجو يكي از محبوب ترين نوشيدني ها در ميام ساكنان بين النهرين بوده است تا جايي كه به عنوان جيرهء غذايي به كارگران داده مي شده. در كنار پيكتوگراف ٥ شكل گوناگون به نمايندگي از علائم عددي بكار رفته اند. با گذشت زمان اين علائم بيشتر انتزاعي و گُوه مانند شده و شكل خط ميخي به خود گرفته اند. اين نشانه ها به جعبه هايي تقسيم شده اند و در اين قبيل الواح اوليه معمولا از بالا به پايين و از سمت راست به چپ خوانده مي شوند. يكي از نشانه ها در رديف پايين و سمت چپ، يك كاسهء نوك تيز به سمت يك سر شماتيك است كه معناي آن غذا خوردن است.
منبع:
https://www.khanacademy.org/partner-content/british-museum/middle-east-bm/ancient-near-east-bm/a/cuneiform