آشوريان در زمان ساسانيان دچار فراز و نشيب هاي بسيار زيادي بودند. و دين مسيحيت به سه دليل به كندي به رشد خود ادامه مي داد.اول اينكه زبان قسمت اعظمي از جهان آن زمان يوناني بود و ايران از اين قائده مستثنا بود و اين ايجاد ارتباط را سخت مي كرد. دوم اينكه مسيحيت با زبان سرياني وارد ايران شد. سومين دليل ويژگي خاص پادشاهان ايران و مخالفت مغان با دين مسيحيت بود.
اما بعد از حملهء اعراب به ايران و انقراض سلسلهء ساساني، وضعيت مسيحيان ايران تغيير كرد. البته بايد به اين نكته اشاره شود كه از اينجا به بعد مسيحيت تنها مربوط به آشوريان نبوده و ايراني هاي مسيحي را نيز شامل مي شود. اما از بعد از ظهور اسلام در ايران از آشوريان مسيحي سخن بسيار به ميان آمده است. و مسلمانان به دليل اينكه مسيحيان پيروان يك پيامبر اهل كتاب بودند به آنهااجازه داده بودند يا مسلمان شوند و يا جزيه بپردازند. اين آرامش به مسيحيان اين امكان را داد تا به بسط دين و دانش خود بپردازند.
در زمان خلفاي بغداد، مسيحيان (احتمالاً آشوريان) كه به زبان يوناني و سرياني آشنا بودند توانستند با خلفاي بغداد رابطه بر قرار كنند. در همين دوره مسيحيان توانستند به كشورهاي دورتر مثل مغولستان، تاتارستان و چين بروند و دين مسيحيت را در آن كشورها ترويج دهند. اما مهمتر از آن خدمتي بود كه مسيحيان به علم و فرهنگ اين خطه و اعراب كرده اند. مدارس نصبين، قنسرين، ادسا و جندي شاپور توسط آنها اداره مي شد. مامون خليفهء عباسي دانشمندان زيادي را به دربار خود دعوت كرد و از آنها حمايت مي كرد. بسياري از آثار يوناني و سرياني توسط مسيحيان به عربي ترجمه شد. مترجميني چون جبرئيل بختيشوع، جرجيوس بن بختيشوع، حنين بن اسحاق و ....
اين دوران پر افتخار تا زمان حملهء مغول به ايران ادامه داشت.