بارديسان و در زبان عربي ابن ديسان دانشمند، دانش پژوه، ستاره شناس، فيلسوفو شاعر آشوري و بنيانگذاز باردايسانيست بوده است. او همچنين در داشتن دانش هندي مشهور بوده و كتابي در اين زمينه نوشته است كه تا به امروز باقي است.
او در ١١ جولاي ١٥٤ در ادسا بدنيا آمده است. شهري كه در ان زمان گاه تحت فرمانروايي روم و گاه تحت پادشاهي پارسي ها بوده است. او خالق شاخهء جديدي از دين در بين النهرين بود كه به نام خود او نامگذازي شده و بعدها اساس تعاليم ماني، باتيني، اسماعيليه و زير فرقهء شاي شد. در بعضي منابع به خون اشرافي و ثروت او اشاره شده است. والدين او نوهاما و ناه-سيرم، بايد از خانواده هاي بالا رتبه و مرفح بوده باشند زيرا كه او با وليعهد اسْرهواِنيك در ديوان پادشاه ابگار ، بارمانو تحصيل كرده است.
در بعضي منابع امده است كه او اصليت پارتي داشته اما اصليت آشوري او نزديك به يقين تر است. به علت اختلالات سياسي ان دوره، والدين او به شهر هيراپوليس در بابل نقل مكان كردند و او در منزل كاهن اَنودوباز پرورش يافت و در مدرسه ستاره شناسي بابلي را فرا گرفت. در سن ٢٥ سالگي با شنيدن خطابه هاي هيستاسپس، اسقف ادسا ، مسيحي شده و غسل تعميد گرفت.او حتي به مقام كشيش رسيد. اما براي داشتن وارثي براي ثروت خانوادگيش ازدواج كرد و حاصل اين ازدواج سه پسر بودند به نام هارمونيوس، ابگارون و هاسدو. زماني كه ابگار نهم، دوست دوران جوانيش ، به سال ١٧٩ به پادشاهي رسيد، باردايسان را به ديوان خود فرا خواند.