قدرت نظامي اشور - بخش اول

قدرت نظامي اشور - بخش اول

قدرت نظامي اشور ١٢٠٠-١٣٠٠ ق. م
حكومت ادد - نيراي اول (١٢٧٥-١٣٠٧ ق. م)، فرزند اريك-دين-ايلي اغاز دوره اي از توسعه طلبي سريع بود. در زمان رهبري با كفايت او و همين طور حكمراني جانشينان بلافاصلش، شلمنسر اول (١٢٤٥-١٢٧٤) و توكلتي-نينورتا اول (١٢٠٨-١٢٤٤)،آشور، در جريان يك دورهء هشتاد ساله، به شدت قلمروهايش را توسعه بخشيد و در نهايت به عنوان يكي از مقتدرترين دولت هاي خاورميانه سر برآورد. موفقيت اين دولت را تا حد زيادي بايد به قدرت فزايندهء نظامي و اقتصادي اش، به ثبات سياسي و به شخصيت قوي شاهانش نسبت دهيم. مع الوصف، امپراتوري قرن سيزدهم با اينكه زودگذر بود اما شالوده هاي عظمت ايندهء آشور را نه تنها در حوزهء سياسي بلكه در عرصهء ادبيات و هنر پي نهاد. 
 
 
 
 
 
تصوير متعلق است به پادشاه آشوري، ادد نيراري اول